Helma Groenen wordt geboren aan de rand van het natuurreservaat ‘De Bruuk’ in Groesbeek. De eerste 25 jaar van haar leven brengt zij midden in het groen en tussen vogels en dieren door. Daar worden dan ook de eerste zaadjes geplant voor een grenzeloze fascinatie en liefde voor alles wat er in de natuur gebeurt. Een studie biologie leert haar nog veel meer de details te zien en zorgt daarnaast voor veel kennis van flora en fauna.

Helma’s fascinatie voor de natuur en de grootsheid daarvan wil ze graag met anderen delen. Als middel daarvoor kiest ze voor fotografie. Haar talent voor natuurfotografie blijkt uit haar gevoelige platen, die technisch en compositorisch goed zijn en aanspreken door hun intensiteit.

Helma fotografeert het liefst spontane vondsten, die ze vaak al wandelend tegenkomt. Soms gaat ze op zoek naar opvallende dingen, maar regelmatig loopt ze zomaar tegen een situatie aan die haar raakt: beelden uit de natuur die een grote indruk maken vanwege hun schoonheid en waar velen – door de haastige cultuur van nu – aan voorbijgaan.

Het ontzag voor al wat leeft om ons heen wil ze graag overbrengen aan anderen.

In de loop der jaren gaat Helma steeds intuÏtiever te werk en durft ze beter op haar gevoel te vertrouwen. Door het uitvergroten van details ontstaan abstracte beelden. Dat soort beelden dagen de kijker uit om te interpreteren: Wat zie ik en welk wonder voltrekt zich hier?

Helma opent met haar foto’s de ogen van mensen voor de natuur en dat is precies wat ze wil.

(foto door Hennie de Jong)